Het woordje ‘jezus’ is net zo uitgekauwd als ‘liefde’. Er zijn teveel enge mensen die zich Jezus hebben toegeëigend. Zoals rechtlijnige protestanten die er ‘gristus’ aan toevoegen en brave katholieken die alleen op zondag geloven.
Ik spreek hem aan in het Aramees met Jeshua. Zoals zijn moeder hem riep voor het avondeten.
De hemel herbergt vele mooie zielen. Krishnamurti, Gautama, Nisargadatta en Franciscus zijn mijn favorieten, maar Jeshua staat met stip op één. Hij is mijn ijkpunt.
's Avonds brandt er thuis een waxinelichtje voor het donkergroene Heilig Hartbeeld van oma Ans. Meestal wil ik niet praten, maar vind het toch fijn als hij er is. Dan nodig ik hem uit met mijn verontschuldiging voor de rommel van binnen.
Als ik aan het leven lijd, vraag ik zijn aandacht. ‘Jeshua, luister!’ Concrete feedback krijg ik nooit, maar ik voel mij gehoord, ervaar zijn vrede en weet dat het goed komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten