Elkaar uit het oog verloren kwam ik vorige week, na ruim veertig jaar, mijn oude schoolvriend Frans tegen op Hyves. We zaten bij elkaar op de lagere school aan de Raaphorstlaan in Den Haag. Ook tijdens onze middelbare schooltijd trokken we met elkaar op. Mooie jeugdjaren boordevol dierbare herinneringen, die in waarde stijgen naarmate je ouder wordt.
Frans mailde een foto, die ik nog niet eerder had gezien. We waren zestien jaar en toerden op onze brommers de wijde wereld in, vol vertrouwen in het leven. Deze foto raakte me. De levenslust in onze ogen, de onschuld en naïviteit, onze vriendschap door dik en dun, het was in de lente van ons leven. We hadden nog geen notie van de petsen om de oren die het leven voor ons in petto had. Nog niet verwond of echt gekwetst. Maar leven van dag tot dag, met dromen en illusies. Het grote avontuur kon beginnen, we waren enthousiast, dol en dwaas.
Gelukkig maar, zo hoort een mooie jeugd te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten